در این پژوهش، نقش بافت و نشانه های درون و برون متنی در شکل گیری هویت نهایی برخی واژگان قرآن به نمایش گزارده شده است. برای نمونه ، واژگانی چون « ولی»، « زکات» و « حنان» که هر یک در پرتو گزاره ، بافت و نشانه ها، معانی گوناگونی پذیرفته اند، تحت کاوش قرار می گیرند. مثلاً واژه « ولیّ» که گوهر معنایی آن قرب است، در پرتو بافت ها و قرائن گوناگون، معانی مختلفی تداعی می کند. گاهی به معنای سرور، و گاه دیگر، یاور، و باری به معنای دوست بوده، و هویت واپسین خود را در بستر جمله ها پیدا می کند، و هم چنین است واژه " زکات" و دیگر کلمات. این فرآیند شکل گیری معنایی، در همه واژگان و در همه ی زبان ها، به صورت قانونی فراگیر حکمفرماست. با بررسی ترجمه های فارسی معاصر، میزان توجه آنها به بافت جمله ها و قرائن پیرامونی، در شکل گیری برگردان امین و رسا، ارزیابی می گردد.
The role of textures and symbols in the final identification of the Quranic vocabulary
نویسندگان [English]
Farhad Torabi
Doctor of Science in Quran and Hadith
چکیده [English]
In this research, the role of texture and internal and external markers in the formation of the final identity of some of the Qur'anic vocabulary has been demonstrated. For example, words such as "Wali", "The First" and "Zakat", which are accepted in the light of propositions, textures and signs, have been adopted in various ways. For example, the word "vali", whose semiotic meaning is descendant, brings with it different meanings in the light of various textures and phrases. Sometimes it means the server, and sometimes the helper and friend are meant, and finds their last identity in the context of sentences, and also the word "zakat" and other words. This process of semantic formation, in all words and in all languages, is legally pervasive. By examining Persian translations of contemporary Persian, their attention to the context of sentences and peripheral evidence is evaluated in the formation of authentic and expressive translation.
کلیدواژه‌ها [English]
texture, Mirror, final identity, vali, zakat, hanan
ابتدای صفحه